Zo af en toe raak je in gesprek met mensen over breedbandnetwerken, aanleg van glasvezel en wordt de vraag gesteld:
"is dat nou wel nodig, je kunt alles toch ook draadloos doen ?"
Doordat iedereen tegenwoordig gebruik maakt van draadloze devices zoals tablets, smartphones en laptops kan ik me de vraag goed voorstellen.
Dus waarom bouwen we dan nog een "vast" netwerk ?
De reden hiervoor is dat wireless eigenlijk nooit wireless is. Elk apparaat dat bijvoorbeeld via WiFi communiceert, zit indirect weer verbonden met een vaste DSL,kabel of glasvezelaansluiting.
Wanneer je onderweg bent, ben je misschien verbonden met een mobiel netwerk, maar daarbij zal zowel de snelheid als het bereik fluctueren. Daarnaast krijg je te maken met databundels die je verbruik limiteren. Meestal zal je thuisnetwerk een betere en sterkere verbinding leveren.
Waarom kunnen we dan niet een mobiel breedband netwerk bouwen ? Er zijn capaciteits limieten bij mobiele netwerken die ervoor zorgen dat we e.e.a. niet zo maar kunnen vervangen.
Snelheid van breedband netwerken
Op dit moment kun je een breedband verbinding afnemen via de kabel met een capaciteit rond de 120 Mbit/s. Dit kan in de toekomst nog verder worden opgevoerd. Men heeft in Duitsland zelfs al testen gedaan waarbij er over een kabel 4,7 Gbit/s werd getransporteerd ! (Kabel Deutschland, mei 2012)
Bij DSL netwerken ligt het maximum wat lager, maar ook dit wordt nog steeds verder opgerekt.
Via de glasvezel worden al verbindingen voor consumenten aangeboden tot 1 Gbit/s. Dit is echter niet het einde als het gaat om de capaciteit van glasvezelnetwerken; Er worden al proeven gedaan met snelheden van 69 Terabits/s over een glasvezel en bij zakelijke backbone verbindingen wordt nu al gewerkt met 10 Gbit/s, 40 Gbit/s en 100 Gbit/s.
Het leuke daaraan is dat de glasvezel in de grond hiervoor niet hoeft te worden aangepast. Er wordt eenvoudigweg andere apparatuur toegepast aan beide zijden van de glasvezelverbinding.
Bij mobiele datanetwerken moet elke klant echter een bepaalde snelheid delen in een mobiele cel met andere gebruikers van het netwerk, waardoor de snelheid enorm kan fluctueren. de snelheid neemt af naarmate het aantal gebruikers toeneemt.
Alle mobiele datagebruikers maken daarnaast gebruik van dezelfde, beperkte frequentiebanden in de ether. Door de sterk groeiende vraag naar mobiele breedband verbindingen, is er hier sprake van schaarste. De overheid veilt deze frequentiebanden dan ook, vaak voor veel geld.
Dus zelfs als de techniek het zou toelaten, is het onmogelijk om dezelfde snelheden en bandbreedtes voor draadloze verbindingen te kunnen leveren. Er zou op elke straathoek een zendmast moeten staan om ook maar een fractie van het breedband verkeer via een mobiel netwerk te kunnen leveren.
Mobiele netwerken zijn dus geen vervanger van vaste netwerken. Ze hebben beiden hun toepassing, en een mobiel netwerk heeft in de regel een vast netwerk nodig voor de aanvoer van bandbreedte naar de zendmasten.
Draadloze netwerken bieden gemak en mobiliteit, vaste netwerken zorgen voor aanvoer en voor hogere en constantere snelheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten